موثرترین تکنیک های رمزگذاری داده ها
موثرترین تکنیک های رمزگذاری داده ها
در دنیایی که جرایم سایبری رو به افزایش است، ما متخصصان امنیت باید خوشحال باشیم که روش های زیادی برای محافظت از امنیت شبکه وجود دارد، همانطور که روش های تلاش برای نفوذ به آن وجود دارد. چالش واقعی، تصمیم گیری در مورد تکنیک های رمزگذاری داده است که یک متخصص امنیت شبکه باید از آنها در راستای ایجاد امنیت برای سازمان خود استفاده کند.
رمزگذاری داده ها یک روش امنیتی رایج و مؤثر است، انتخاب صحیح تکنولوژی برای محافظت از اطلاعات سازمان. با این وجود تعداد زیادی روش مختلف رمزنگاری در دسترس است ، بنابراین شما انتخاب های متفاوتی در این زمینه خواهید داشت.
امروز ما در حال بررسی سه روش موثر رمزگذاری متداول برای امنیت شبکه هستیم. اما قبل از شروع بحث در مورد تکنیک های رمزگذاری داده، بیایید در ابتدا اصول رمزگذاری داده ها را مرور کنیم.
رمزگذاری داده ها در امنیت شبکه چیست؟
کارشناسان امنیتی Kaspersky رمزگذاری را به این شکل تعریف می کنند: “تبدیل داده ها از یک فرمت قابل خواندن به یک قالب رمزگذاری شده که فقط پس از رمزگشایی قابل خواندن یا پردازش است.”
آنها در ادامه می گویند رمزگذاری به عنوان پایه اصلی امنیت داده ها در نظر گرفته شده است، که توسط سازمان های بزرگ ، مشاغل کوچک و مصرف کنندگان انفرادی مورد استفاده گسترده قرار می گیرد. این ساده ترین و اساسی ترین وسیله برای محافظت از اطلاعات است که از نقاط انتهایی به سرورها منتقل می شود.
با توجه به خطر بالای جرایم سایبری امروزه ، هر فرد و گروهی که از اینترنت استفاده می کند حداقل باید با روشهای اصلی رمزگذاری آشنا بوده و آنها را درک کند.
رمزگذاری چگونه کار می کند؟
یک فرد می خواهد متن دوستانه خود را برای شخصی دیگری ارسال کند ، بنابراین او با استفاده از نرم افزارهای تخصصی که داده ها رمزگذاری می کند پیام خود را رمزگذاری می کند. او سپس پیام را به بیرون می فرستد و شخص در یافت کننده پیام نیز به نوبه خود از رمزگشایی صحیح برای ترجمه آن استفاده می کند.
بنابراین ، آنچه از این شکل شروع می شود:
“سشیال سیبکخاخ بک شسبیترا کشسبیترا شسخبرا ضشعفبقهغلرب چپگحخدائنئد شگمیسوزردغضصف حهدیرهخحصفل سر ئیمبنتهل ضشخکسرد”
که به معنای این است:
“من به صورت تصادفی تاریخچه مرورگرتو دیدم و کارت تمومه.”
چرا ما به تکنیک های رمزگذاری داده نیاز داریم؟
چهار دلیل نیاز به رمزگذاری داده ها:
احراز هویت: رمزگذاری کلید عمومی ثابت می کند که سرور مبداء وب سایت دارای کلید خصوصی است و بنابراین به طور قانونی یک گواهی SSL به آن اختصاص داده شده است. در دنیایی که تعداد زیادی وب سایت تقلبی وجود دارد ، این یک ویژگی مهم است.
حریم خصوصی: رمزگذاری تضمین می کند که هیچ کس نمی تواند پیام ها یا داده های دسترسی را بخواند به جز دریافت کننده یا صاحب اطلاعات قانونی. این اقدام مانع از دسترسی و خواندن داده های شخصی به مجرمان سایبری ، هکرها ، ارائه دهندگان خدمات اینترنتی ، اسپم ها و حتی موسسات دولتی می شود.
الزامات قانونی: بسیاری از صنایع و ادارات دولتی قوانینی را در وضع کرده اند که به سازمانهایی که با اطلاعات شخصی کاربران کار می کنند، الزام کرده تا داده ها را رمزگذاری کنند. نمونه ای از استانداردهای نظارتی و انطباق که رمزگذاری را اجرا می کند شامل HIPAA ، PCI-DSS و GDPR.است.
امنیت: رمزگذاری به محافظت از اطلاعات در برابر نقض داده ها چه برای داده های در ذخیره شده و یا در حال انتقال کمک می کند. به عنوان مثال ، حتی اگر یک دستگاه متعلق به شرکت به سرقت رفته باشد، در صورت رمزگذاری مناسب اطلاعات آن، داده های ذخیره شده روی آن به احتمال زیاد ایمن خواهند بود. رمزگذاری همچنین به محافظت از داده ها در برابر فعالیت های مخرب مانند حملات مرد میانی MITM کمک می کند و به طرفین امکان می دهد بدون ترس از نشت داده ها ، ارتباط برقرار کنند.
بگذارید اکنون انواع مهم روشهای رمزگذاری را بررسی کنیم:
سه روش مهم رمز گذاری
چندین روش برای رمز گذاری داده وجود دارد. اکثر متخصصان امنیت اینترنت رمزگذاری را به سه روش متمایز تقسیم می کنند: متقارنsymmetric ، نامتقارن asymmetricو هشینگ hashing. اینها به نوبه خود به انواع مختلفی تقسیم می شوند. ما هر یک را جداگانه بررسی خواهیم کرد.
روش رمزگذاری متقارن چیست؟
این روش همچنین رمزنگاری با کلید خصوصی یا الگوریتم کلید خصوصی نیز نامیده می شود، در این روش فرستنده و گیرنده به یک کلید یکسان نیاز دارند. بنابراین ، گیرنده قبل از رمزگشایی پیام ، باید این کلید را داشته باشد. این روش برای سیستمهای بسته که خطر کمتری از نفوذ شخص ثالث دارند ، بهتر عمل می کند.
نکته مثبت این است که: رمزگذاری متقارن سریعتر از رمزگذاری نامتقارن است. نکته منفی: هر دو طرف باید اطمینان حاصل کنند که این کلید به طور ایمن ذخیره شده و فقط در دسترس نرم افزاری است که باید از آن استفاده کند.
روش رمزگذاری نامتقارن چیست؟
رمزنگاری نامتقارن، رمزگذاری با استفاده ازکلید عمومی نیز نامیده می شود، در این روش از دو کلید برای فرآیند رمزگذاری استفاده می شود ، یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی که با ستفاده از عملیات ریاضی به یکدیگر مرتبط شده اند. کاربر از یک کلید برای رمزگذاری استفاده می کند و از دیگری برای رمزگشایی.
همانطور که از نام آن پیداست ، کلید عمومی به صورت عمومی در دسترس همه قرار می گیرد ، در حالی که کلید خصوصی فقط در اختیار یک طرف است که برای رمزگشایی پیام ها به آن احتیاج دارند. هر دو کلید به سادگی تعداد زیادی هستند که یکسان نیستند اما با یکدیگر جفت می شوند ، جایی است که قسمت “نامتقارن” وارد می شود.
هشینگ چیست؟
هاشینگ یک امضای منحصر به فرد از طول ثابت برای یک مجموعه داده یا پیام ایجاد می کند. هر پیام خاص دارای هش منحصر به فرد است و تغییرات جزئی در اطلاعات را به راحتی قابل ردیابی می کند. داده های رمزگذاری شده با hashing نمی توانند به شکل برگردانده شوند این یک روش یک طرفه است. به همین دلیل از هش کردن فقط به عنوان روشی برای تأیید داده ها استفاده می شود.
بسیاری از کارشناسان امنیت هشینگ را به عنوان یک روش رمزگذاری نمی اما این یک راهکار مؤثر است که نشان می دهد هیچ کس اطلاعات را دستکاری نکرده است.
اکنون که انواع الگوریتم های رمزگذاری داده را بررسی کرده ایم ، اجازه دهید تکنیک های رمزگذاری داده را نیز بررسی کنیم.
الگوریتم های رمزگذاری(تکنیک های رمزگذاری داده):
امروزه الگوریتم های رمزگذاری مختلفی موجود است. در اینجا پنج مورد اصلی از آنها را بررسی میکنیم:
AES استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) الگوریتم استانداردی قابل اعتماد است که توسط دولت ایالات متحده و سایر سازمان ها استفاده می شود. اگرچه در شکل ۱۲۸ بیتی بسیار کارآمد است ، AES همچنین از کلیدهای ۱۹۲ و ۲۵۶ بیتی برای اهداف رمزگذاری استفاده می کند. AES بسیاری از کارشناسان امنیت اینترنت معتقدند AES در نهایت به عنوان استاندارد
رمزگذاری داده ها در بخش خصوصی در نظر گرفته می شود.
۳DES جانشین الگوریتیم DES است. این الگوریتم در پاسخ به هکرهایی که فهمیدند چگونه DES را نقض می کنند ایجاد شده است. این الگوریتم رمزگذاری متقارن زمانی پرکاربردترین الگوریتم رمزگذاری در صنعت بود الگوریتم DES عمل رمزگذاری را سه بار در هر بلوک داده اعمال می کند و معمولاً برای رمزگذاری رمزهای عبور UNIX و پین های ATM استفاده می شود.
RSA یک الگوریتم رمزگذاری کلید عمومی و استاندارد برای رمزگذاری اطلاعات منتقل شده از طریق اینترنت است. رمزگذاری RSA قوی و قابل اعتماد است زیرا باعث ایجاد انبوهی از به هم ریختگی ها می شود که هکرهای احتمالی را ناامید می کند و باعث می شود آنها وقت و انرژی زیادی را برای شکستن سیستم ها صرف کنند.
Blowfish الگوریتم دیگری است که برای جایگزینی DES طراحی شده است. این شیوه الگوریتم متقارن ، پیام ها را در بلوک های ۶۴ بیتی قرار می دهد و آنها را بصورت جداگانه رمزگذاری می کند. Blowfish برای سرعت ، انعطاف پذیری و شکست ناپذیری معروف شده است. این در حوزه عمومی است ، به همین دلیل آن را آزاد می کند، و حتی بیشتر به جذابیت آن می افزاید. Blowfish معمولاً در سیستم عامل های تجارت الکترونیکی، تأمین پرداخت و در ابزارهای مدیریت رمز عبور یافت می شود.
Twofish جانشین Blowfish است. رمزگذاری متقارن بدون مجوز است که بلوک های داده ۱۲۸ بیتی را رمزگشایی می کند. علاوه بر این ، Twofish همیشه داده ها را در ۱۶ دور rounds رمزگذاری می کند ، این شیوه رمزگذاری برای محیط های نرم افزاری و سخت افزاری مناسب است و یکی از سریعترین نوع آن محسوب می شود. بسیاری از راه حل های نرم افزاری رمزگذاری مربوط به پرونده و پوشه ها امروزه از این روش استفاده می کنند.
آیا می خواهید در مورد امنیت سایبری اطلاعات بیشتری کسب کنید؟
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رمزگذاری میتوانید از دوره security+ استفاده کنید.
امیدورام از خواند مقاله تکنیک های رمزگذاری داده لذت برده باشید. لطفا نظراتتون رو با ما به اشتراک بزارید.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.